تست اعتیاد به عنوان یک آزمون قانونی جهت بررسی سوء مصرف مواد و وابستگی افراد به مواد مخدر انجام می گیرد . روش معمول در آزمایشگاهها غربالگری نمونه های افراد با تست های سریع ایمونوکروماتوگرافی جهت شناسایی افراد مشکوک، سپس انجام آزمایش تاییدی با یک روش استاندارد مبتنی بر تجزیه شیمیایی می باشد. قاعده اساسی در تستهای غربالگری اعتیاد بر این است که پاسخ منفی در تست غربالگری به طور قطی منفی تلقی می شود لیکن پاسخ مثبت تست غربالگری قطعیت ندارد و می بایست با یک روش استاندارد تایید شود. علت عدم قطعیت پاسخ مثبت آزمون غربالگری به خطای آنتی بادی های به کار رفته در تست های ایمونوکروماتوگرافی مربوط است که این آنتی بادی ها نمی توانند میان مولکول های مواد مخدر ( مانند مرفین) و مولکولهای دارویی ( نظیر کدیین ) تمیز قائّل شوند. بنابر این آزمون تاییدی مبتنی بر تجزیه شیمیایی عوامل گوناگون الزامی می گردد. امروزه سوء مصرف مواد تنها شامل اعتیاد به مواد مخدر طبیعی مانند تریاک ، شیره و حشیش محدود نمی شود و موج جدیدی از انواع مواد سنتزی اعتیاد آور در جامعه دیده می شود . این مواد می توانند بر پایه مواد افیونی قدیم ساخته شده و در اشکال متقاوت عرضه شوند. يا تماما سنتزی باشند. ظهور مواد مخدر سنتزی و نیمه سنتزی تعریف قانونی واژه اعتیاد را دگرگون کرده است و جامعه نیاز دارد که آزمون های غربالگری و تأییدی متناسب با مواد اعتیاد آور جدید طراحی و مورد استفاده قرار گیرد. کیت طراحی شده جهت تشخیص مواد مخدر و روان گردان های صناعی کاربرد دارد. ساختار این کیت بر اساس دو مرحله اصلی استخراج Liquid-Liquid Extraction و جداسازی با استفاده از کروماتوگرافی لایه نازک (TLC) میباشد.