مصاحبه اختصاصی با محمدرضا بیاتی، رتبه دوم جایزه برنامه ملی آبادیران در حوزه فناوری‌های نرم و آموزشی

دریافت جایزه برنامه ملی آبادیران برای ارائه خدمت در حوزه مقابله با کم‌سوادی و حمایت از دانش‌آموزان برای جبران عقب‌افتادگی تحصیلی در مقطع ابتدایی

شرکت نمو کودکان ایرانیان با ارائه خدمت در حیطه‌ی آموزش و کمک به ماندگاری دانش‌آموزان در مناطق کمتر ‌برخوردار، موفق به دریافت جایزه برنامه ملی آبادیران شده است.

به گزارش دبیرخانه برنامه ملی آبادیران، مدیر عامل شرکت نموبال کودکان ایرانیان در توضیح معرفی خود گفت: اینجانب محمدرضا بیاتی دانش‌آموخته‌ی دانشگاه علم و صنعت و مدیرعامل و بنیانگذار شرکت دانش‌بنیان «نموبال کودکان ایرانیان» در حوزه آموزش و یادگیری دانش‌آموزان مقطع ابتدایی هستم.

بیاتی در خصوص حوزه فعالیت خود و پروژه‌‌ی رتبه آورده در جایزه ملی آبادیران اظهار کرد: ماموریت «نموبال» مقابله با کم‌سوادی و حمایت از دانش‌آموزان برای جبران عقب‌افتادگی تحصیلی در مقطع ابتدایی است.

وی افزود: این طرح به ماندگاری آموزش و دانش‌آموزان در مدارس روستایی و حاشیه شهر کمک می‌کند و به ارتقاء سطح کیفیت آموزش در دوره اول و دوم ابتدایی می‌پردازد، «نموبال» طراح و تولیدکننده محصولات فرآیند محورِ آموزشی است که  اصطلاحا به آن‌ها «فرایندی نرم» می‌گویند.

این فعال حوزه علم و فناوری تصریح کرد: شما در فضای آموزش رسمی و عمومی کشور شاهد مشکلات و چالش‌های متعددی هستید که بخشی از آن به سرمایه انسانی، شیوه تدریس، اجرا و مدل‌ و الگوهای پیاده‌سازی برمی‌گردد؛ حال «نموبال» توانسته با بررسی و تمرکز بیش از یک دهه در این حوزه مدلسازی‌های موفقی ایجاد و جنس کار را مقیاس پذیر کند، «مقیاس پذیری» فعالیت‌های آموزشی با توجه به وسعت ملی ایران و تعدد اقلیم‌ها بسیار مهم است و بدین ترتیب آنچه «نموبال» حل کرده بزرگ‌ترین مشکل نظام آموزشی کشور در مبحث دانش‌آموزان کلاس‌های چند پایه است.

وی افزود: ما در اینجا به بررسی وضعیت دانش‌آموزان کلاس‌های اول تا ششم در برخی مناطق می‌پردازیم که در یک کلاس درس می‌خوانند. جامعه آماری رسمی این دانش‌آموزان ۶۰۰۰۰۰ نفر است.

معلم به عنوان گلوگاه این کلاس‌ها، در طول شش سال تحصیلی، تنها یک سال به صورت مستقیم با دانش‌آموزان در ارتباط است و آن هم در صورتی است که شش کلاس باهم باشند. این مدارس معمولاً روستایی و کم‌جمعیت بوده و امکان برگزاری کلاس‌های تک پایه در آن‌ها وجود ندارد و درنتیجه پراکندگی‌شان به شدت بالاست.

ایشان افزودند: ما معتقدیم که لازمه حل این معضل، طراحی و مدلسازی است. بر همین اساس، طرح ما برای دانش‌آموزان کلاس‌های چند پایه اثربخشی و پیشرفت تحصیلی ایجاد کرده است.

ما معتقدیم که طرح ما می‌تواند به ارتقای کیفیت آموزش در مناطق کمتر برخوردار کمک کند و فرصت‌های برابر آموزشی را برای همه دانش‌آموزان فراهم کند.

در حال حاضر، این طرح در حال اجرا در تعدادی از مدارس روستایی است و نتایج اولیه نشان‌دهنده اثربخشی آن در افزایش پیشرفت تحصیلی دانش‌آموزان است..

وی در خصوص کاربرد طرح برنده در حل مشکلات کشور و مناطق کمتر برخوردار بیان کرد: طرح برنده مسئله‌ی کلاس‌های چندپایه، بازماندگی و افت تحصیلی در این کلاس‌ها را حل می‌کند.

وی ادامه داد: در مناطق کمتر برخوردار پایه‌ی اصلی، رشد فکری و آموزش سرمایه‌های بومی منطقه است؛ یعنی ظرفیت‌های فکری و سرمایه‌های بومی منطقه باید به شکل مولد در بیایند و رشد در آنجا شکل گیرد و تا زمانی که مردم منطقه از انبساط فکری برخوردار و کودکان کنش‌گر محیط بومی خود نشده باشند سرمایه‌گذاری را از دست خواهیم داد، لذا سرمایه‌گذاری ابتدا باید برای آموزش کودکان، و مولد آینده آن‌ها باشد.

وی اضافه کرد: درنتیجه طرح چندپایه عملا برای مناطق کمتر برخوردار و روستایی، از بابت توسعه مهارت‌های فکری و آموزشی و اجتماعی دانش‌آموزان موثر است.

وی در خصوص ایده‌های قابل اجرا در کشور و مناطق کمتر ‌برخوردار بیان کرد: برای توسعه مناطق کم‌تر برخوردار، مدل‌سازی‌های خوبی را انجام داده و پیاده‌سازی کرده‌ایم و بیش از ۱۲سال است که بر این حوزه تمرکز داریم اما ابزارهای حمایتی در این رابطه وجود ندارد، از نظر بنده دانش‌بنیان‌ها باید کنش‌گر نظام حل مسائل آموزش پایه کشور باشند؛ به طور مثال چطور ممکن است کشاورزی اقدام به چیدن میوه کند، درصورتی که خاک و بذر را آماده نکرده و مرحله کاشت و داشت را به خوبی اجرا نکرده است؟

وی افزود: هرجا از توسعه پایدار و صنعت‌ و پایداری عمومی کشور صحبت می‌کنیم، باید این را نیز به یاد بیاوریم که میانگین معدل دانش‌آموزان بسیار پایین آمده و مسئولین باید به آن توجه کنند، پس در آموزش باید کنش‌گر بود و قانونی برای اعطای شرایط ویژه به شرکت‌های دانش‌بنیان در این حوزه وضع کرد.