مصاحبه اختصاصی با فاطمه عیدی قلعه قاضی، رتبه اول جایزه آبادیران در حوزه سلامت،بهداشت و توانبخشی

شرکت دانش‌بنیان زیست سبز دریا در راستای تکثیر، پرورش و انبوه‌سازی جلبک‌های خلیج فارس و فرآوری آن‌ها در زمینه محصولات سلامت محور و مکمل‌های پوست و مو موفق به دریافت جایزه برنامه ملی آبادیران شده است.

به گزارش دبیرخانه برنامه ملی آبادیران، مدیرعامل شرکت دانش بنیان زیست سبز دریا در توضیح معرفی خود گفت: بنده فاطمه عیدی قلعه قاضی، دانش آموخته رشته شیلات با گرایش تکثیر و پرورش در مقطع دکترا از دانشگاه هرمزگان، به مدت ۲۲ سال است که بر روی جلبک‌های خلیج فارس و دریای‌عمان و آب‌های شور مشغول مطالعه و بررسی می‌کنم و ره‌آورهایی در این زمینه مانند تندیس طلا شیخ بهایی ، جایزه نوبل ایران، جشنواره جوان خوارزمی، عنوان کارآفرین برتر حوزه بانوان کشوری و همچنین مخترع سطح دو بنیاد ملی نخبگان را داشته‌ام.

فاطمه عیدی در خصوص حوزه فعالیت خود و پروژه‌‌ی رتبه آورده در جایزه ملی آبادیران اظهار کرد: همانطور که پیش‌تر اشاره کردم ما در زمینه زیست فناوری دریایی یا همان بیوتکنولوژی دریایی مشغول فعالیت هستیم و جایزه‌ای که دریافت کردیم نیز در راستای تکثیر، پرورش و انبوه‌سازی جلبک‌های خلیج فارس و فرآوری آن‌ها در زمینه محصولات سلامت محور و مکمل‌های پوست و مو است.

وی در خصوص کاربرد طرح برنده در حل مشکلات کشور و مناطق کم‌برخوردار بیان کرد: تمام کشور به دلیل تغییر اقلیم صورت گرفته با کمبود آب شیرین مواجه است و این کمبود در جنوب کشور نسبت به شمال آن بیشتر احساس می‌شود، ما کمبود آب را لمس می‌کنیم زیرا زمین‌های کشاورزی خط ساحلی به دلیل نبودن آب شیرین در بافت خاک از بین رفته و فقیر شده و جایگزین کردن صنعت کشت و پرورش گیاهان دریایی که با آب شور تحت عنوان صنعت کشاورزی دریایی صورت می‌گیرد بهترین جایگزین برای بهره برداری از خطوط ساحلی جنوب ایران است؛ همچنین باعث ایجاد اشتغالزایی برای ساحل‌نشینان و تقویت اکوسیستم ساحلی می‌شود.

ایشان تصریح کرد: کشاورزی دریایی بر پایه جلبک‌های بومی خلیج فارس در مبحث درآمدزایی و فرآوری بسیار مفید بوده و فرآورده‌های متنوع و گوناگون در زمینه سلامت، دارو، صنعت، کشاورزی، خوراک دام و طیور را میتوان از جلبک‌های پرورش داده شده داشت.

وی در مورد ایده خود برای توسعه و آبادانی مناطق کمتربرخوردار گفت: به علت اینکه مطالعه و تحقیق و توسعه شرکت ما عمدتا بر روی جلبک‌های آب‌های شور بوده، اگر این صنعت به عنوان یک صنعت ملی در جنوب ایران اجرا شود یعنی از خلیج گواتر چابهار تا بوشهر در خطوط ساحلی را به عنوان یک صنعت دیده و از سمت محیط زیست و شیلات ایران حمایت صورت گیرد، صنعت کشت و پرورش جلبک‌های دریایی باعث اشتغال‌آفرینی برای ساحل‌نشینان و فارغ‌التحصیلان دانشگاهی که در رشته‌های علوم تجربی مانند شیلات فعالیت می‌کنند، می‌شود.

 در پایان وی در خصوص حمایت‌های لازم از سوی معاونت علمی و دبیرخانه آبادیران در راستای تجاری سازی ایده‌های خود گفت: در گام اول باید بدانیم محصولاتی که شرکت‌های دانش‌بنیان در زمینه زیست فناوری تولید می‌کنند بر پایه ثبت اختراع و جدید بوده و نیاز به کمک صنایع بزرگ و بالادستی برای معرفی به جوامع مصرف کننده نهایی دارند؛ مثلا در هرمزگان صنایع بزرگ فولاد و پالایشگاه داریم و محصولات ما سلامت محور هستند، صنایع بالادستی فولاد باعث آلودگی‌های زیست محیطی در این منطقه می‌شوند و برای جوامع انسانی در دراز مدت ریسک دارند زیرا آلودگی و فلزات سنگین داخل هوا جذب پوست می‌شوند، حال ترکیباتی که ما تولید می‌کنیم بهترین جاذب برای فلزاتی جذب شده از طریق هوا بوده و به گونه‌ای باعث سلامت محوری جوامع انسانی صنایع بزرگی که  در استان فعالیت می‌کنند، می‌شوند.

وی با تاکید بر اینکه در تهران بزرگ نیز آلودگی هوا از طریق تنفس پوستی و ریه جذب می‌شود، گفت: دلیل افزایش سرطان اوردوز فلزات سنگین در بدن است و همه‌ی این‌ها در اکوسیستم به هم مرتبط اند، پس اگر این محصولات که بر پایه زیست فناور و اقتصاد دریامحور در کشور تولید می‌شوند به صنایع بزرگ و بالادستی با کمک ستاد آبادیران و معاونت محترم معرفی و شناخته شوند، هم باعث چرخاندن آر اند دی شرکت و هم به دست آوردن یک جایگاه جدید در سبد بهداشتی ایرانیان می‌شود.

ایشان ادامه داد: به دلیل تغییرات اقلیمی در جنوب ایران به بسیاری از سویه‌های تجاری دسترسی نداریم و از طرفی کشورهای همسایه مانند هندوستان روی سویه‌هایی از جلبک کار می‌کنند که درصد ترکیباتشان بالاتر از آنچه از جلبک‌های بومی خودمان می‌گیریم است، در همین راستا خواهشمندم ستاد و دکتر دهقانی با سازمان محیط زیست و شیلات ایران کنار مجموعه‌هایی که بر پایه بیوتکنولوژی دریایی فعالیت می‌کنند، قرار بگیرند و سویه‌های تولیدی کشورهای همجوار ما را به ایران برسانند تا ما آن‌ها را انبوه‌سازی و پرورش دهیم و درواقع صنعت کشاورزی دریایی‌ در جنوب کشور راه بیافتد تا همان طور که میگو با یک سویه آمریکایی به عنوان صنعت شناخته شد، جلبک نیز شناخته شود.

وی تأکید کرد: ما برای انبوه سازی سویه‌های تجاری دنیا نیاز به مجوز داریم و این موضوع برای ما و مجموعه‌های مشابه بسیار حیاتی است، در غیر این صورت این صنعت طی هفت سال با توجه به مشکلات زیست محیطی و کمبود آب از بین می‌رود.