امکان کاشت درخت در اراضی خشک فراهم شد

به گزارش دبیرخانه برنامه ملی آباد ایران، بهروز سهرابی درباره‌ نوع و کاربرد محصولات تولیدی در مجموعه خود گفت: «فناوری عرضه شده از سوی شرکت ما، هلندی است و از سال 94 در حال توسعه و ترویج آن در ایران هستیم و تجهیزات آن را در کشور تولید کردیم. این فناوری در واقع روش کاشت درخت بدون آبیاری در اراضی خشک، بیابانی و کوهستانی بدون استفاده از انرژی و آبیاری است که موسوم به گرواسیس است. ما نماینده اصلی آن در ایران هستیم و همانطور که گفته شد، تجهیزات را تولید کرده و دانش فنی آن را کسب کردیم و در حال حاضر آن را در ایران عرضه می‌کنیم.»

وی در مورد ارتباط محصولات تولید شده در این شرکت با محرومیت‌زدایی تصریح کرد: «مناطق وسیعی از ایران به خصوص مناطق روستایی به دلیل عدم پوشش و همچنین کمبود آب، خالی از سکنه شده است. این فناوری که امکان کاشت درخت را در اراضی خشک فراهم می‌کند، به منزله فناوری و نوآوری در خدمت مردم و فرصتی برای ایجاد کار در روستاهاست که در ادامه روند مهاجرت را منفی می‌کند. تکیه این فناوری به پتانسیل محیط زیست هر منطقه برمی‌گردد، به این معنا که ما برای اجرای این فناوری، ابتدا باید بدانیم که میزان بارندگی سالانه در هر منطقه چقدر است؟ یعنی پتانسیل زیست محیطی در آن منطقه چقدر است و براساس آن، نوع درختانی را که قابلیت کاشت دارند، انتخاب کنیم. بنابراین این روند که به نوعی کاربردی‌سازی فناوری است، می‌تواند به اقتصاد کمک کند. کمااینکه زمین‌های بایر و مناطق کوهستانی در دامنه زاگرس که اراضی وسیع و شیب‌داری دارند و امکان بارش باران در آن وجود دارد، با این فناوری امکان کاشت درخت و ایجاد اشتغال در آنها وجود دارد.»

سهرابی در ادامه در پاسخ به این سوال که آیا این طرح اجرایی شده یا خیر، ادامه داد: «در اغلب استان‌های ایران مانند استان‌های جنوبی، مرکزی، غرب و شرق اجرایی شده و شهرداری‌ها آن را خریداری کرده‌اند، حتی در اداره اوقاف استان کرمانشاه، سایت پنج هکتاری در باغ دیم احداث کردیم و درختان بادام، سنجد و انگور کاشتیم. قابل ذکر است که محصول مورد بحث برای اولین بار در ایران تولید شده است.»

وی درخصوص حجم اشتغال‌زایی این مجموعه به صورت مستقیم و غیرمستقیم، تصریح کرد: «اشتغال مستقیم شامل اعضای هیئت مدیره است ولی به صورت غیرمستقیم، کارخانه‌ای که این محصول را برای ما تولید می‌کند و افرادی که آن را خریداری کرده و از این طریق برای خود ایجاد اشتغال می‌کنند، می‌توانند زیاد باشند، چون بحث مردمی‌سازی اقتصاد دانش‌بنیان مطرح است. در واقع مشتری اصلی ما باید خود دولت باشد، زیرا این فناوری در 45 کشور دنیا مانند ترکیه، سلیمانیه، پاکستان و کشورهای عربی در سطح وسیع و به صورت دولتی استفاده می‌شود. برای مثال دولت اردن بودجه زیادی برای این فناوری گذاشته یا پاکستان در یک طرح دولتی مناطق وسیعی را درخت‌کاری می‌کند. در سلیمانیه نیز حدود پنج الی شش هزار محصول خرید کردند.